Pułkownik Kazimierz Sobczak - historyk Ludowego Wojska Polskiego
Płk Sobczak Kazimierz – ur. 14 II 1923 r. w m. Winnagóra, zm. 2004 r. w Warszawie. Od 15 V 1945 r. członek PPR, następnie w PZPR. Do LWP powołany z urzędu. Od 12 VI do 26 VI 1945 r. strzelec 6. zapasowego pp. Od 27 VI do 14 X 1945 r. marynarz 1. pułku szkolnego Marynarki Wojennej. Od 15 X 1945 do 15 III 1946 r. elew Szkoły Specjalistów Marynarki w Gdańsku-Nowym Porcie. Od 16 III 1946 do 28 VIII 1946 r. sternik na ORP „Czajka” i ORP „Kania” dyonu trawlerów. Od 29 VIII 1946 do 9 I 1949 r. podchorąży Oficerskiej Szkoły Polityczno-Wychowawczej w Łodzi. Od 10 I 1949 r. do 1 II 1950 r. wykładowca cyklu polityczno-wychowawczego i wyszkolenia ogólnego w Oficerskiej Szkole Broni Pancernej w Poznaniu, a od 2 II 1950 do 26 I 1951 r. sekretarz POP batalionu szkolnego tamże. Od 27 I do 5 X 1951 r. zastępca dowódcy pułku ds. politycznych 2. pułku czołgów 10. Dywizji Zmechanizowanej. Od 6 X 1951 do 18 VIII 1954 r. słuchacz WAP. Od 19 VIII 1954 do 12 X 1960 r. starszy wykładowca historii wojen i sztuki wojennej WAP. W 1959 r. uzyskał tytuł magistra historii, a w 1961 r. stopień doktora nauk humanistycznych. Od 15 XI 1963 do 30 IX 1970 r. docent, zastępca szefa Katedry/Wydziału Historyczno-Politycznego WAP. W 1967 r. uzyskał stopień doktora habilitowanego. Od 1 X 1970 r. p.o., zaś od 15 X 1972 r. do 29 XI 1981 r. komendant Wydziału Historyczno-Politycznego WAP. W 1977 r. główny organizator uroczystości z okazji 100. rocznicy urodzin Feliksa Dzierżyńskiego i 60. rocznicy Wielkiej Rewolucji Październikowej na WAP. Od 1972 r. profesor nadzwyczajny, a od 1982 r. profesor zwyczajny. Od 30 XI 1981 do 9 I 1990 r. komendant WIH, a od 10 I do 6 VII 1990 r. zastępca komendanta. Od 7 VII 1990 r. w dyspozycji MON. 10 I 1991 r. przeniesiony w stan spoczynku. W latach osiemdziesiątych aktywny członek TPPR. Odznaczony m.in: Orderem Odrodzenia Polski III kl. (1983 r.), IV kl. (1974 r.) i V kl. (1968 r.), Srebrnym Krzyżem Zasługi (1958 r.), Złotym (1969 r.), Srebrnym (1961 r.) i Brązowym (1954 r.) Medalem „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny”, Złotym (1976 r.), Srebrnym (1968 r.) i Brązowym (1967 r.) Medalem „Za Zasługi dla Obronności Kraju ”, Medalem Komisji Edukacji Narodowej (1974 r.), Medalem „Zasłużony Nauczyciel PRL” (1982 r.), kubańskim Medalem 30-lecia Rewolucyjnych Sił Zbrojnych Kuby (1987 r.).
Źródło: WBH-CAW, TAP 1849/95/2129; Kto jest kim w Polsce. Informator biograficzny, red. L. Becela, Warszawa 1989, s. 1210.
Autor: Kamil Anduła
Komentarze
Prześlij komentarz