Pułkownik
Czesław Podgórski – historyk w mundurze
Podgórski
Czesław, ur. 30 V 1923 r. w m. Przemieście Lubelskie, zm 14 I 1999 r. w
Warszawie, W czasie niemiecki okupacji robotnik w Zamościu. Od 25 VII do 27
VIII 1944 r. funkcjonariusz MO. Członek PPR, następnie PZPR. Do LWP powołany z
urzędu. Od 28 VIII 1944 do 25 IV 1945 r. podchorąży 1. Szkoły Podchorążych
Artylerii w Chełmie. Od 25 IV 1945 do 7 VII 1945 r. zastępca dowódcy baterii
ds. polityczno-wychowawczych 31. pułku artylerii przeciwpancernej 11. Brygady
Artylerii Przeciwpancernej, a od 7 VII 1945 do 10 IV 1946 r. na tym samym
stanowisku w 41. pułku artylerii lekkiej 12. DP. Od 1 V 1946 do 4 VI 1946 r. na
kursie doszkalającym oficerów polityczno-wychowawczych. Od 4 VI 1946 do 1 I
1948 r. słuchacz Wyższej Szkoły Oficerów Polityczno-Wychowawczych w
Rembertowie. Od 1 I 1948 do 15 IX 1950 r. starszy instruktor w Oddziale IV GZPW
(od 1 IV 1950 r. w GZP). Od 15 IX 1950 do 4 X 1951 r. zastępca komendanta ds.
politycznych Oficerskiej Szkoły Piechoty nr 2 w Jeleniej Górze. Od 5 X 1951 do
31 I 1953 r. słuchacz Akademii Politycznej im. Lenina w ZSRS. Od 1 II 1953 do 6
V 1957 r. starszy wykładowca Katedry Marksizmu-Leninizmu Wojskowej
Akademii Politycznej im. Feliksa Dzierżyńskiego (WAP). Zdjęty z tego stanowiska
ze względu na niskie kwalifikacje i brak doświadczenia dydaktycznego. W latach
1954–1957 ukończył studia historyczne na Uniwersytecie Warszawskim. Od 5 V 1957
do 30 VII 1958 r. słuchacz Wojskowej Akademii Politycznej. Od 30 VII 1958 r. do
27 IV 1959 r. w dyspozycji Zarządu Politycznego Warszawskiego Okręgu Wojskowego,
a następnie Departamentu Kadr MON. Od 27 IV 1959 r. starzy pomocnik kierownika
Zakładu I Historii LWP w WIH. 7 X 1968 r. awansowany do stopnia pułkownika. Od
20 X 1970 do 17 VI 1978 r. adiunkt WIH. Nie zdołał ukończyć pisanej rozprawy
doktorskiej poświęconej dziejom PSZ w ZSRS. Krytykowany przez przełożonych za
brak kwalifikacji naukowych i postępów w pracy badawczej. Chętnie pisał prace popularnonaukowe,
artykuły kompilacyjne i publicystyczne. 17 VI 1978 r. zwolniony ze służby i
przeniesiony w stan spoczynku. Odznaczony m.in.: Srebrnym (1946 r.) i Złotym
(1963 r.) Krzyżem Zasługi, Medalem „Zwycięstwa i Wolności 1945 r.” (1945 r.),
Medalem „Za Udział w Walkach o Berlin” (1968 r.), Złotym (1968 r.), Srebrnym
(1954 r.) Brązowym (1951 r.) Medalem „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny”,
Srebrnym Medalem „Za Zasługi dla Obronności Kraju” (1967 r.).
Źródło:
WBH-CAW, TAP 1679/84/574.
Autor:
Kamil Anduła
Komentarze
Prześlij komentarz